1. کفر:«و ما یهلکنا الا دهر»؛(جاسیه،24)= ماتریالیسم: لذت فقد در دنیا.2. شرک:«یعبدون من دون الله»(یونس،18).3. فرزند انگاری برای خدا:« المسیح ابن الله»،(توبه، 3)4. فرشته دختران خدا:«نجم، 27).5. فرزند خوانده را فرزند خواهی دانستند «و ما جعل ادعیاکئم ابنائم»؛ 6. طلاق ایلاء و ظهار.(مجادله، 2). 7. ربا خوری:«الذین یأکلون الربا...»؛(بقره، 275).مانند کسی است که شیطان مس نماید.

فرهنگ: 250 تعریف دارد، تعریف درست، در این مقام، مجموعه آداب، رسوم،علوم،صنعت و... یک کشور یا ملت یا مذهب را فرهنگ می نامند.

عربها: الف؛ فرهنگ مثبت داشتند؛ 1. مهمان نوازی، 2. شجاعت، سخاوت، احترام به چهار ماه حرام، عقد و نکاح، حج و ...

 ب؛ فرهنگ منفی داشتند، مانند 1. کشتن دختر ها، که از آن به جاهلیت اولی یاد شد، اما حالا  نتفه و یا جنین اگر دختر باشد  از بین می برد این را جاهلیت مدرن باید گفت، 2. جنگ های قبله ای، 3. طواف در حال عریان، 4.  ازدواج نا محدود؛ اما قرآن آمد فرهنگ منفی را رد نمود و فرهنگ مثبت را پذیرفت وبرخی از فرهنگها را اصلاح و تهذیب کرد. اسلام در مقابل نظام برده داری مبارزه نمود به تدریج این فرهنگ را از راه های مختلف از بین برد.

 البته باید گفت: که نظام برده داری به برخی از علل و انگیزه های آن زمان به وجود آمده بود، مانند اقتصاد، فرهنگ، مسکن و ... همچنین شراب همین گونه به تدریج حرام شد، همین گونه حجاب به تدریج سال ششم هجری واجب شد، و حج را اصلاح کرد چون مشرکین عریان و برهنه حج و طواف می کردند همچنین عبادات را که آنها بت را می پرستید و اسلام این را تنقیح و تهذیب نمود و گفت: تنها خداوند متعال لایق پرستش هست نه بت های که خود به دست خود می سازید.

برخی از دانشمندان جهان اسلام مانند دکتر سروش و ابوزید و ... و اندیشمندان جهان غرب میگویند:قرآن مخصوص فرهنگ عرب است، در سال 1947 اعلان کردند عقل باید جایگزین همه چیز باشد، تنها باید در همه امور از عقل کار گرفت. دوم گفتند طلاق چرا به دست مردان باشد؟ و ...

1-      هر چه ارتباط ما با خدا بیشتر وبیشتر شود آرامش ونشاط بیشتری را در خود تجربه می کنیم، وهرچه ارتباط ما با خدا محدود تر شود ترس واضطراب بیشتری بر ما چیره می شود.

2-      ترس از شکست خاصه انسانهای ضعیف وبی اراده است، وانسانهای موفق می دانند که شکت چیزی ترسناک وهول انگیز نیست تا که از بیم آن بترسند.

3-      یک لحظه بی دقتی سال ها پشیمانی واندوه را به  همراه می اورد.

4-      اگر دل شکسته ونا امیدی می توانی عبادت کنی وخودت را آرام سازی.

5-      آگر غمگینی می توانی گریه کنی.

6-       آگر تنها هستی می توانی به سراغ دوستی بروی وبا اوباشی.

من خودم رفیق زندگی ندارم ولی می توانم بگویم: ای خدای ذالمجد والاحسان بدون تو هیچ ندارم وبا تو از همگان بی نیازم پس به داد من برس. والسلام  

اولین روایتی که باید مورد توجه قرار گیرد روایت سنن ترمذی است که ابن عباس می­گوید: إِنَّمَا كَانَتْ الْمُتْعَةُ فِي أَوَّلِ الْإِسْلَامِ كَانَ الرَّجُلُ يَقْدَمُ الْبَلْدَةَ لَيْسَ لَهُ بِهَا مَعْرِفَةٌ فَيَتَزَوَّجُ الْمَرْأَةَ بِقَدْرِ مَا يَرَى أَنَّهُ يُقِيمُ فَتَحْفَظُ لَهُ مَتَاعَهُ وَتُصْلِحُ لَهُ شَيْئَهُ حَتَّى إِذَا نَزَلَتْ الْآيَةُ

{ إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ } قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فَكُلُّ فَرْجٍ سِوَى هَذَيْنِ فَهُوَ حَرَامٌ (ترمذي، محمد بن عيسى بن سَوْرة بن موسى بن الضحاك، سنن الترمذي،ج4 ص322، رقم حدیث1041؛

ازدواج موقت در اول اسلام بود و هرگاه مردی به شهری وارد می­شود که در آنجا اشنائی نداشت با زنی ازدواج می­کرد به همان اندازه که در آنجا می­ماند تا زن وسائلش را برایش حفظ کند و حالش را اصلاح نماید تا زمانی که این آیه نازل شود { إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ }

وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (64)